Posiew z pochwy wykonuje się, gdy pada podejrzenie infekcji pochwy: pojawia się świąd, upławy bądź, nieprzyjemny zapach. Większość infekcji pochwy nie wymaga wykonania posiewów z uwagi na charakterystyczny przebieg i typowe objawy. Badanie jest wskazane, gdy infekcja nie mija pomimo zastosowanego leczenia bądź często nawraca.
Zakażenie pochwy w ciąży może być niebezpieczne dla płodu, dlatego jeśli kobieta odczuwa objawy przypominające infekcję okolic intymnych, powinna jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Niewyleczona infekcja pochwy i każdego innego odcinka układu moczowo-płciowego może wywołać komplikacje ciąży takie jak przedwczesny poród, pęknięcie błon płodowych czy nawet poronienie. Zobacz film: "Witaminy w ciąży" 1. Przyczyny zakażenia pochwy w ciąży Infekcje pochwy w ciąży mogą mieć różne podłoże, czyli być wywołane przez różne mikroorganizmy: grzyby – wywołują grzybicę pochwy; bakterie – wywołują bakteryjne zakażenie pochwy; wirusy – wywołują np. kłykciny kończyste, opryszczkę narządów płciowych; pasożyty – wywołują np. rzęsistkowicę. W większości przypadków infekcji bakteryjnych i grzybiczych do zakażenia dochodzi z powodu zaburzenia równowagi środowiska pochwy. Częściowo jest to spowodowane przez hormony ciążowe, które zmniejszają kwasowość wewnątrz pochwy i tym samym ułatwiają nadmierny rozwój grzybów i bakterii, które naturalnie tam występują. Dodatkowymi czynnikami zaburzającymi równowagę wewnątrz pochwy są: nadmierny stres, cukrzyca, antybiotykoterapia, używanie dezodorantów intymnych, mydła do mycia miejsc intymnych czy irygacje pochwy (jeśli nie są zlecone przez lekarza). Infekcje mogą się także przenosić z osoby na osobę, poprzez niezabezpieczony stosunek seksualny (dotyczy to wszystkich rodzajów infekcji pochwy). Niektóre rodzaje mikroorganizmów są również w stanie przedostać się do pochwy mimo zabezpieczenia. Choroby przenoszone drogą płciową to Chlamydia trachomatis wywołujące chlamydiozę pochwy; dwoinka rzeżączki wywołująca rzeżączkę; krętek biały wywołujący kiłę; rzęsistek pochwowy wywołujący rzęsistkowicę; wirus brodawczaka ludzkiego wywołujący kłykciny kończyste; wirusy HSV1 i HSV2 wywołujące opryszczkę narządów płciowych; paciorkowce wywołujące paciorkowcowe zakażenie pochwy. 2. Objawy zakażenia pochwy w ciąży Objawami infekcji intymnych są: upławy z dróg rodnych (mogą mieć biały, szary, żółty, a nawet zielony odcień), nieprzyjemny zapach z pochwy, swędzenie pochwy, pieczenie pochwy, ból pochwy, pęcherze wokół pochwy i inne zmiany skórne, częste oddawanie moczu (jest to jednak także objaw ciążowy), zaczerwienienie skóry na pochwie, lekkie opuchnięcie skóry na pochwie, pieczenie w czasie oddawania moczu, krwawienia, krwawienia po stosunku, ból podczas stosunku, plamienia, bóle w dole brzucha. Wszystkie te objawy oznaczają, że kobieta musi jak najszybciej skontaktować się z lekarzem i zbadać, co jest patogenem chorobotwórczym je wywołującym. Wtedy można rozpocząć leczenie tak, aby choroba nie zagroziła dziecku. Wszelkiego rodzaju infekcje okolic intymnych mogą wywołać niską wagę urodzeniową u dziecka, przedwczesny poród, pęknięcie błon płodowych, zainfekowanie płynu owodniowego, zainfekowanie płodu, wady rozwojowe u płodu, a nawet poronienie. Niestety, infekcje intymne w ciąży nie zawsze wywołują jakiekolwiek objawy, w wielu przypadkach mają przebieg bezobjawowy, co nie znaczy, że nie zagrażają dziecku. Dobrze jest więc jeszcze przed rozpoczęciem starań o dziecko przebadać się w kierunku najczęstszych chorób wenerycznych, szczególnie jeśli w życiu miało się niezabezpieczone stosunki z partnerami, co do których zdrowia nie było pewności. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Paweł Baljon lekarz w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kielcach.
Zakażenie pochwy w ciąży może być niebezpieczne dla płodu, dlatego jeśli kobieta odczuwa objawy przypominające infekcję okolic intymnych, powinna jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Niewyleczona infekcja pochwy i każdego innego odcinka układu moczowo-płciowego może wywołać komplikacje ciąży takie jak przedwczesny poródBrzydka woń wydobywająca się z pochwy może stanowić objaw choroby intymnej. Charakterystycznym symptomem rzęsistkowicy jest kwaśny zapach z pochwy, zaś o drożdżycy mówi się wówczas, gdy wyczuwalny jest zapach piwa lub chleba. Kluczem do uniknięcia chorób układu rozrodczego jest prawidłowa higiena intymna. 1. Co na infekcje intymne? Przyczyną rybnego zapachu z pochwy jest bakteryjne zakażenie pochwy (bakteryjna waginoza), do którego dochodzi na skutek zaburzenia równowagi pomiędzy bakteriami naturalnie obecnymi w tym narządzie płciowym. Objawem bakteryjnego zakażenia pochwy są obfite upławy o żółtym lub szarym zabarwieniu. Ich zapach przywodzi na myśl woń nieświeżej ryby. Współwystępowanie nieprzyjemnego zapachu ze swędzeniem pochwy po odbyciu stosunku seksualnego wymaga skonsultowania się z lekarzem ginekologii. Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?" Objawem drożdżycy pochwy jest zapach przypominający woń chleba lub piwa oraz biały nalot na powierzchni warg sromowych. Za rozwój tego zakażenia są odpowiedzialne drożdże z gatunku Candida (w naturalny sposób występujące w pochwie), które nadmiernie rozmnażają się, czemu sprzyja wilgotne, ciemne i ciepłe środowisko tego narządu płciowego. W leczeniu drożdżycy stosuje się leki przeciwgrzybicze. Typowym symptomem rzęsistkowicy jest kwaśny zapach z pochwy (przypominający woń kwaśnego mleka), który wywołuje pierwotniak, rzęsistek pochwowy, zwany trichomonem. Przyczyną tej choroby intymnej może być stosunek oralny z zakażoną osobą, gdyż jest to infekcja przenoszona drogą płciową. W terapii rzęsistkowicy stosuje się antybiotyki. Dieta obfita w cebulę, czosnek i pory ma wpływ na zapach, jaki wydobywa się z pochwy. Specyficzna woń może utrzymywać się nawet do dwóch dni od momentu spożycia potrawy zawierającej jedno z wymienionych warzyw. Jeżeli nieprzyjemny zapach utrzymuje się przez dłuższy czas, może być to sygnał, że praktykowana higiena osobista jest niewystarczająca lub nieprawidłowa. Zapach nieświeżego mięsa z pochwy to przypadłość, którą stwierdza się u kobiet najrzadziej. Przyczyną wydobywania się z tego narządu płciowego zapachu zepsutego mięsa jest nieregularna wymiana tamponów w trakcie comiesięcznego krwawienia menstruacyjnego. Na skutek wilgotnych i ciepłych warunków panujących w pochwie krew zaczyna się rozkładać, czego efektem jest nieprzyjemna woń. Aby zapobiec tej przypadłości, należy systematycznie zmieniać środki higieniczne w czasie miesiączki i przestrzegać zasad higieny intymnej. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy
Jeżeli jednak upławy z pochwy są żółte, może to być oznaką rzęsistkowicy – powszechnej infekcji przenoszonej drogą płciową. 1. Rzęsistkowica w ciąży. Rzęsistkowica to stosunkowo często występująca infekcja przenoszona drogą płciową, która jest wywoływana przez mikroskopijnego pasożyta. W czasie ciąży rzęsistkowicaProblem nieprzyjemnego zapachu ciała, może dotyczyć wielu osób. Bez względu na płeć, wiek czy pochodzenie społeczne, osoba dotknięta tą „uciążliwością” czuje się skrępowana w kontaktach z innymi ludźmi. Również dłuższe przebywanie w towarzystwie takiej osoby staje się dla rodziny, przyjaciół czy współpracowników kłopotliwe i trudne. Autor zdjęcia/źródło: Ciało człowieka jest jak skomplikowana maszyna, w której zachodzą różne procesy. Procesy te powodują, iż człowiek, a dokładnie jego ciało, wydziela wiele mniej lub bardziej przyjemnych zapachów. Na przykład zapach świeżego potu nie jest zwykle bardzo przykry dla naszego nosa, ale już zapach nieświeżego potu, wywołanego przez żyjące na skórze bakterie jest bardzo nieprzyjemny. Podobnie jest z krwią miesiączkową, która w zetknięciu z powietrzem specyficznie pachnie. Intensywny zapach ciała, może być również spowodowany niektórymi pokarmami, takimi choćby jak cebula, czosnek, oraz alkohol. Głównymi „sprawcami” przykrego zapachu są nasze pachy, narządy płciowe i stopy, ponieważ właśnie z tych miejsc pot nie może szybko wyparować, co sprzyja aktywności bakterii oraz grzybów. Nieprzyjemny zapach ciała może być spowodowany różnymi przyczynami. Jednak zwykle nie są one zbyt zagadkowe i bardzo szybko, można je znaleźć. Pierwszym krokiem w pozbyciu się tej „uciążliwości” jest dokładne umycie ciała naturalnymi środkami - szarym mydłem. Jeśli samo mycie nie pomaga, to należy poszukać innej przyczyny. Najczęściej spotykanymi chorobami, które powodują nieprzyjemny zapach są: zakażenie skóry, grzybica stóp, drożdżakowe zapalenie pochwy oraz zgorzel (martwica tkanki).Również niektóre leki mogą powodować specyficzny zapach ciała. Należą do nich preparaty przeciwtrądzikowe zawierające nadtlenek benzoilu. Przykry zapach może być także następstwem nieprawidłowego metabolizmu pewnych pokarmów lub grup pokarmowych. Na przykład pokarmy bogate w cholinę, zawartą w jajach, wątrobie oraz roślinach strączkowych powodują niekiedy specyficzny zapach potu. Nieprzyjemny zapach ciała nie jest chorobą, z wyjątkiem przypadków związanych z zakażeniem. W zwalczaniu grzybicy stóp wystarczające są kremy i maści przeciwgrzybiczne, a większość zakażeń drożdżakowych pochwy ustępuje pod wpływem leków przeciwdrożdżakowych. Zakażenia i owrzodzenia skóry leczy się poprzez podanie odpowiednich antybiotyków, a tkankę zgorzelinową usuwa się chirurgicznie. Zapach potu pod pachami najlepiej usuwają naturalne dezodoranty dostępne w aptekach. Również przy tej dolegliwości wskazane są kąpiele z dodatkiem kilku kropli olejku miętowego oraz przemywanie podatnych na pocenie się miejsc ekstraktem z leszczyny, szałwi i bukwicy. Ważne jest także noszenie odpowiedniej odzieży. Najlepiej, aby była wykonana z naturalnych włókien i nie przylegała do zalecają również przyjmowanie cynku lub magnezu, uważa się bowiem, iż u niektórych osób przeciwdziałają one wydzielaniu nieprzyjemnego zapachu. Wielu lekarzy twierdzi, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego też od nas samych zależy, czy problem nieprzyjemnego zapachu ciała będzie nas dotyczył, czy nie. Aby temu zapobiec należy pamiętać o kilku prostych zasadach. Najważniejszą z nich jest codzienna higiena – czyli mycie całego ciała pod prysznicem lub w wannie. Okolice narządów płciowych należy umyć łagodnym, bezzapachowym mydłem lub specjalnym płynem/żelem przeznaczonym do higieny intymnej. W przypadku dużej potliwości stóp lub grzybicy stóp należy nosić buty wykonane z naturalnych surowców takich jak skóra czy płótno bawełniane, które przepuszczają powietrze. Zaleca się także częste zmienianie obuwia, a obuwie sportowe należy zdejmować zaraz po treningu, aby mogło wyschnąć. Wskazane jest również wsypywanie do środka specjalnego dezodorantu w pudrze. W gorące letnie dni, należy zakładać odkryte buty, aby dzięki cyrkulacji powietrza stopa mogła oddychać. Jeśli musimy założyć skarpety lub rajstopy to powinny być one wykonane z włókien bawełnianych, a nie Rodzinna Encyklopedia Zdrowia, praca zbiorowa
