Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website. Biegunka jest jedną z najczęstszych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, jaka występuje wśród dzieci. Najczęściej trwa ona kilka dni, po czym ustępuje. Dowiedz się, jak w tym czasie wspomóc organizm swojego dziecka. Biegunkę u dzieci może wywołać wiele czynników (więcej na temat rodzajów i przyczyn biegunki możesz przeczytać tutaj). Najczęściej ma ona postać ostrą, krótkotrwałą, która ustępuje po 3-5 dniach bez stosowania specyficznego leczenia. W czasie jej trwania ogromnie istotne jest uzupełnianie płynów i podawanie dziecku delikatnych posiłków. W pierwszej kolejności należy jednak skupić się na odpowiednim nawodnieniu. Podawanie płynów w trakcie biegunki jest kluczowe! Wszystko dlatego, że w trakcie trwania biegunki stan zdrowia dziecka może pogarszać się bardzo szybko. Jeśli pojawią się objawy lekkiego lub umiarkowanego odwodnienia, takie jak: wysuszone śluzówki, wzmożone pragnienie, słabość, senność, mała ilość moczu o ciemnej barwie, wiotkość czy zmniejszona ilość łez, przez około 4 godziny regularnie podawaj dziecku płyny. Zalecana ilość to min. 75 ml na każdy kilogram masy ciała i dodatkowo 5-10 ml po każdych wymiotach i stolcu biegunkowym. Do picia możesz podać herbatę i wodę. W czasie nawadniania nie podawaj soków owocowych, warzywnych, mleka i słodkich napojów, ponieważ ich tolerancja może być znacznie pogorszona. W celu uzupełnienia niedoboru płynów i składników mineralnych szczególnie polecane są jednak doustne płyny nawadniające (DPN), które bez recepty kupisz w aptece. W swoim składzie zawierają glukozę, ale także ważne dla prawidłowego funkcjonowania elektrolity, sód, potas. Pamiętaj, że towarzyszące biegunce wymioty nie stanowią przeciwskazania do podawania dziecku płynów. W takim przypadku podawaj dziecku małe porcje (5 ml), ale za to, co kilka minut. Kiedy u Twojego dziecka ustąpią objawy odwodnienia, możesz wprowadzić pierwsze posiłki kontynuując dalsze podawanie DPN w ilości 5-10 ml na każdy kilogram masy ciała. Jeśli nie udaje Ci się podać dziecku płynów, a jego stan nie poprawia się, skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem. Biegunka u dziecka – dieta Poglądy na temat żywienia w czasie biegunki przeżywały wiele ewolucji. W ostatnich latach stwierdzono, że odpowiednia dieta przy biegunce może przyczyniać się do zapobiegania niedoborom, skracać czas choroby i sprzyjać regeneracji jelit. Jak zatem powinna wyglądać dieta na biegunkę dla dzieci? Obok regularnego nawadniania, stosuj u swojego dziecka dietę łatwo strawną, czyli eliminującą z jadłospisu produkty: wzdymające (nasiona roślin strączkowych, cebulę, por, kapustę, brokuł, kalafior, brukselkę); tłuste (dania smażone, tłuste mięsa, tłuste sery, lody, kremy, tłuste mięsne sosy i majonez); zawierające duże ilości błonnika (grube kasze, ciemne pieczywo, otręby, płatki pełnoziarniste, a także owoce i warzywa ze skórkami i pestkami). Ponadto, w potrawach na biegunkę u dzieci unikaj dużej zawartości cukru, ponieważ może to nasilać objawy. Posiłki podawaj w małych porcjach, ale częściej. Na początku najlepiej sprawdzą się dania na bazie kleiku ryżowego czy drobnej kaszy, a także sucharki, białe pieczywo i biszkopty. Pierwsze większe posiłki powinny zawierać, obok delikatnych produktów zbożowych, także: gotowane, delikatne warzywa (np. ziemniaki, marchew, buraki, dynia); dojrzałe i gotowane owoce (np. gotowane przetarte jabłka, banan, jagody); chude gotowane mięso i ryby; gotowane jaja; niewielkie ilości masła, oleju rzepakowego i oliwy (na surowo, nie smażone); produkty mleczne. Te ostatnie mogą Cię dziwić, ale aktualne zalecenia nie rekomendują stosowania rutynowo diety na biegunkę dla dzieci pozbawionej laktozy (cukru naturalnie zawartego w mleku). Mimo wszystko możesz w pierwszej kolejności włączyć produkty mleczne bezlaktozowe zwłaszcza, jeśli obawiasz się, że biegunka może się przedłużać. Co zrobić, jeśli biegunka nie mija? W tej sytuacji skontaktuj się z pediatrą, który oceni stan zdrowia dziecka i w razie potrzeby zleci odpowiednie badania w celu poznania jej przyczyny. Dla biegunki przewlekłej (trwającej ponad 4 tygodnie) ze względu na jej bardzo różne pochodzenie, niemożliwe jest podanie jednego uniwersalnego sposobu żywienia. Ogólne zalecenia dotyczące wsparcia żywieniowego w różnych typach biegunki znajdziesz tutaj. Zawsze jednak stosuj się w pierwszej kolejności do zaleceń opracowanych przez lekarza i dietetyka, które uwzględniają indywidualne potrzeby organizmu Twojego dziecka. Literatura Ignyś I., Krawczyński M. Symptomatologia gastroenterologiczna [w]: Norma kliniczna w pediatrii (red. M. Krawczyńskiego). WL PZWL, Warszawa 2005. Czerwonika-Szaflarska M., Adamska I. Ostra biegunka u dzieci – najnowsze wytyczne. Forum Medycyny Rodzinnej 2009, tom 3, nr 6, 431–438. Korycka M. Sytuacja epidemiologiczna zakażeń rotawirusowych dzieci w Polsce. Przegląd Epidemiol. 2004; 58 (4): 649–653. Dzieniszewski J. Biegunka ostra i przewlekła [w]: Praktyczny podręcznik dietetyki (red. nauk. M. Jarosza). IŻŻ, Warszawa 2010, 229-242. Ignyś I. Biegunka ostra [w]: Żywienie dzieci w zdrowiu i chorobie (red. M. Krawczyńskiego). Help Med., Kraków 2015. Blask-Osipa A., Walkowiak J. Biegunka przewlekła[w]: Żywienie dzieci w zdrowiu i chorobie (red. M. Krawczyńskiego). Help Med., Kraków 2015. Guarino A., Ashkenazi S., Gendrel D. i wsp.: European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition/ European Society for Paediatric Infectious Diseases Evidence based guidelines for the management of acute gastroenteritis in children in Europe, Update 2014 Szajewska H. Ostra biegunka infekcyjna [w]: Gastroenterologia dziecięca w codziennej praktyce Mogą Cię również zainteresować
symptomy skórne: egzema, wyprysk alergicznym, AZS, czerwone policzki, trądzik niemowlęcy - wyglądające jak polakierowane, pokrzywka, wysypka. Wysypka alergiczna u dziecka pojawia się najczęściej na policzkach, które są czerwone, mocno swędzące, a od pocierania i drapania wyglądają tak, jakby były polakierowane. Biegunka u dzieci występuje bardzo często. Jest na przykład jednym z objawów ząbkowania. Dlatego biegunka przy ząbkowaniu nikogo nie powinna dziwić. Ale trzeba na wszystko zwracać uwagę, ponieważ długotrwałe luźne stolce mogą prowadzić do groźnego dla organizmu odwodnienia. Biegunka u dziecka – definicja Biegunka występuje, gdy dziecko oddaje trzy lub więcej obfitych, wodnistych stolców w ciągu doby lub pojedynczy stolec, który zawiera krew, śluz albo ropę. Biegunki u dzieci, zwłaszcza małych, są bardzo groźne, gdyż szybko doprowadzają do odwodnienia organizmu. Biegunka może być oznaką alergii pokarmowej, choroby o podłożu wirusowym, zakażenia bakteryjnego. Biegunka towarzyszy czasem terapii antybiotykami, ale też występuje podczas ząbkowania. Ząbkowanie a biegunka to nie są dwie różne sprawy. Warto więc zwrócić na nie uwagę. Gdy maluch płacze Kiepski humor, nieprzespane noce… Wyrzynające się mleczaki bywają bardzo bolesne. Na szczęście są sposoby, by przynieść dziecku ulgę. Ząbkowanie może przebiegać w sposób niezauważalny. Samego odkrycia pierwszego mleczaka rodzice dokonują często przez przypadek. Zazwyczaj jednak wyrzynanie się zębów jest dość trudnym doświadczeniem dla całej rodziny. Maluch staje się obolały, osowiały, marudny. Może mieć stan podgorączkowy. Tak czy inaczej, przez ząbkowanie trzeba po prostu przejść, a dziecku zapewnić ulgę w przykrych dolegliwościach. Pierwszym objawem ząbkowania jest nadmierne ślinienie się. Na podrażnionej śliną brodzie może pojawić się natomiast delikatna wysypka. Spływająca po tylnej ścianie gardła wydzielina wywołuje natomiast słabe pokasływanie. Maluch z dnia na dzień z pogodnego niemowlęcia zmienia się w marudne, płaczliwe dziecko. Innym objawem ząbkowania jest pogorszenie apetytu. Dzieje się tak dlatego, że ssanie sprawia dziecku ból. Dziąsła podczas ząbkowania zawsze są nabrzmiałe i rozpulchnione, swędzą i bolą. Ząbkujący maluch wkłada do buzi ręce i wszystkie przedmioty, które znajdują się w jego zasięgu. W ten sposób próbuje sam ulżyć sobie w cierpieniu. Ząbkowanie jest bolesne Z powodu stanu zapalnego dziąseł dziecko może lekko gorączkować. Natomiast mocne podrażnienie śluzówki może wywołać cieknący katar. Ząbkujące dzieci również pocierają często okolice uszu i policzków. Przyczyną jest ból, który promieniuje z dziąseł w te okolice. Dlaczego wyrzynanie się mleczaków jest tak bolesne? Zęby przede wszystkim muszą przesunąć się do jamy ustnej z kości obu szczęk. Jest to miejsce, w którym powstały. Ta wędrówka jest niestety dla dziecka bolesna. Zęby napierają na dziąsła, a napór wywołuje stan zapalny i swędzenie. Warto jednak pamiętać, że na szczęście ząbkowanie nie trwa wiecznie. Po kilku tygodniach dziecko zupełnie zapomni o tych przykrych przeżyciach, a rodzice będą mogli cieszyć się ze ślicznych ząbków swojej pociechy. Biegunka – ząbkowanie Biegunka podczas ząbkowania zazwyczaj ma lekki przebieg. Lekka i krótka może być spowodowana chociażby połykaniem większej ilości śliny oraz stanem zapalnym dziąseł. Dziecko wtedy bierze do buzi różne przedmioty, które mogą być po prostu brudne. Podczas wystąpienia luźnych stolców należy pamiętać, by dziecku podawać przede wszystkim więcej płynów, by się nie odwodniło. Częste uzupełnianie płynów i obserwacja dziecka to sprawy priorytetowe. W razie potrzeby należy udać się do lekarza po niezbędną poradę i pomoc medyczną. Dzieje się tak zwłaszcza, gdy biegunka się nasila lub nie chce odpuścić. Wtedy koniecznie trzeba pojawić się u lekarza. Biegunką nazywamy stan, który charakteryzuje się znamiennym zwiększeniem liczby wypróżnień w ciągu doby w porównaniu z poprzednim okresem u danego dziecka i/lub zmianą konsystencji stolca na płynną lub półpłynną. Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website. Jakie mogą być typy i przyczyny biegunki u dziecka Na biegunkę u dzieci, zarówno tych mniejszych, jak i większych, narzeka wielu rodziców. Jeśli ten problem dotyka również Twojego malucha, poniżej znajdziesz najważniejsze informacje dotyczące typu biegunek i ich przyczyn. Biegunkę u dzieci może wywołać wiele czynników (więcej na temat rodzajów i przyczyn biegunki możesz przeczytać tutaj). Najczęściej ma ona postać ostrą, krótkotrwałą, która ustępuje po 3-5 dniach bez stosowania specyficznego leczenia. W czasie jej trwania ogromnie istotne jest uzupełnianie płynów i podawanie dziecku delikatnych posiłków. W pierwszej kolejności należy jednak skupić się na odpowiednim nawodnieniu. Biegunka, by być klasyfikowana jako ostra nie może trwać dłużej niż 14 dni, zazwyczaj jednak ustaje w ciągu tygodnia. To właśnie z takim rodzajem biegunki rodzice spotykają się najczęściej. W Europie przeciętne dziecko zmaga się z nią 2 razy w roku. Jest ona także najczęstszą przyczyną hospitalizacji dzieci poniżej 3. roku życia. Jakie są przyczyny ostrej biegunki? U ponad połowy dzieci niestety nie udaje się ich ustalić. W pozostałej grupie najczęstszą przyczyną są zakażenia wirusowe (rotawirusy, adenowirusy, norowirusy), znacznie rzadziej bakteryjne (Campylobacter, Salmonella, Shigella), a najrzadziej zakażenia pierwotniakami. W przypadku biegunki ostrej nie wykonuje się rutynowo szczegółowych badań laboratoryjnych. Lekarz decyduje o ich zleceniu najczęściej, kiedy biegunka przechodzi w formę przewlekającą się (ponad 14 dni) lub przewlekłą (ponad 4 tygodnie), ma bardzo ciężki przebieg, pojawia się krew w stolcu lub istnieją podejrzenia, co do zakażenia bakteryjnego lub pierwotniakami. Sposób leczenia zależy od wieku dziecka i oczywiście przyczyny biegunki. W większości przypadków zalecone zostanie Ci regularne nawadnianie malucha i stosowanie diety. Informacje o tym, jak powinna wyglądać dieta przy biegunce ostrej u dziecka znajdziesz tutaj. Kiedy biegunka Twojego dziecka przewleka się i trwa powyżej 2-3 tygodni, pediatra może zdiagnozować biegunkę przewlekłą. Ta z kolei, zgodnie ze swoją definicją, trwa 4 i więcej tygodni. W czasie jej trwania stolce dziecka są zwykle luźne, wodniste, niekiedy zawierają śluz lub krew i pojawiają się 3 razy na dobę. Większe znaczenie ma w tym przypadku nieprawidłowy wygląd stolca niż częstość ich oddawania. Przyczyn występowania biegunki przewlekłej jest wiele. Poniżej znajdziesz najważniejsze z nich wraz z krótkim opisem. Biegunka pędraków – występuje u dzieci między 6. a 36. miesiącem życia. Dziecko oddaje najczęściej 2-3 luźne stolce na dobę, które zawierają resztki pokarmowe. Najczęściej ustępuje ona samoistnie wraz z wiekiem. Ciężkie i nawracające infekcje – długotrwała biegunka pojawia się na skutek zaburzeń trawienia i wchłaniania wywołanych przez infekcję i/lub jej leczenie. Konieczna jest odbudowa mikrobiomu, czyli populacji dobroczynnych bakterii w jelitach dziecka, przy pomocy odpowiedniej diety. Niektóre zakażenia pierwotniakami, np. Giardia lamblia – biegunka i wymioty mają najczęściej charakter nawracający. Konieczne jest stosowanie leków zaleconych przez pediatrę. Długotrwałe stosowanie antybiotyków – również może być przyczyną biegunki przewlekłej. Lekarz często decyduje o zmianie lub odstawieniu antybiotyku i zaleca odbudowę mikrobiomu jelitowego dziecka przy pomocy diety lub probiotyków. Choroby zapalne jelit – przewlekła biegunka towarzyszy wrzodziejącemu zapaleniu jelita grubego i chorobie Leśniowskiego-Crohna. U dziecka pojawiają się nawracające bóle brzucha, w stolcu może być obecny śluz i krew. Ponadto obserwowane są zaburzenia wzrastania lub spadek masy ciała. W obu przypadkach niezbędna jest opieka gastroenterologa, który wskaże najbardziej optymalny sposób leczenia. Celiakia – stan zapalny jelit spowodowany glutenem, którego źródłem są takie zboża, jak pszenica, żyto i jęczmień. Jednym z jej objawów może być właśnie przewlekła biegunka. Stolce dziecka są wtedy luźne, „strzelające” i mogą zawierać śluz i krew. Biegunce często towarzyszą zaburzenia wzrastania, utrata masy ciała czy niedokrwistość. Leczenie polega na stosowaniu diety bezglutenowej. Alergia na białka mleka krowiego może być przyczyną biegunki, a jej przebieg zależy od stopnia nasilenia alergii. U dziecka może pojawić się krew i śluz w stolcu. Zespół rozrostu bakteryjnego – zaburzenia mikrobiomu jelitowego na skutek długotrwałej antybiotykoterapii. Objawem może być długotrwała biegunka i bóle brzucha. Nietolerancje pokarmowe – jedną z najczęstszych jest nietolerancja laktozy. Luźne stolce pojawiają się tak długo, jak w diecie znajdują się produkty mleczne zawierające laktozę. Nietolerancja laktozy może być stała lub przejściowa, np. przy antybiotykoterapii. W tym przypadku konieczne jest stosowanie w diecie dziecka produktów mlecznych bezlaktozowych. Inne choroby – niewydolność trzustki, biegunki wrodzone, stany zapalne jelit o podłożu autoimmunologicznym. Jeśli szukasz informacji, jak powinna wyglądać dieta przy biegunce przewlekłej zobacz tutaj. Niezależnie od powodu wystąpienia biegunki przewlekłej, w każdym przypadku zwiększa ona ryzyko utraty masy ciała, zahamowania wzrostu, rozwoju niedożywienia, wystąpienia wtórnych zaburzeń odporności i pogorszenia rozwoju. Z tego względu, jeśli zmaga się z nią Twoje dziecko, przedyskutuj z pediatrą wprowadzenie do menu pociechy dodatkowego wsparcia żywieniowego w postaci żywności medycznej dla najmłodszych. Literatura Ignyś I., Krawczyński M. Symptomatologia gastroenterologiczna [w]: Norma kliniczna w pediatrii (red. M. Krawczyńskiego). WL PZWL, Warszawa 2005. Czerwonika-Szaflarska M., Adamska I. Ostra biegunka u dzieci – najnowsze wytyczne. Forum Medycyny Rodzinnej 2009, tom 3, nr 6, 431–438. Korycka M. Sytuacja epidemiologiczna zakażeń rotawirusowych dzieci w Polsce. Przegląd Epidemiol. 2004; 58 (4): 649–653. Szajewska H. Ostra biegunka infekcyjna [w]: Gastroenterologia dziecięca w codziennej praktyce. (red. Nauk. Horvath A.) PZWL. Warszawa. 2019; 11-16. Dziechciarz P i Horvath A. Biegunka przewlekła [w]: Gastroenterologia dziecięca w codziennej praktyce. (red. Nauk. Horvath A.) PZWL. Warszawa. 2019; 61-68. Mogą Cię również zainteresowaćBiegunka może być groźna dla dzieci, gdyż częste oddawanie stolców, zwłaszcza ze śluzem i krwią lub jeśli towarzyszą temu wymioty, sprawia, że dziecko traci więcej płynów niż wypija, a to może prowadzić do odwodnienia. Czemu biegunka u dziecka może być groźna? Biegunka u dzieci może mieć różny przebieg. Może byćUn9JpWL.
